Gabriel Maciejewski o książce: Nathaniel Philbrick – Mayflower. Opowieść o początkach Ameryki
Gabriel Maciejewski prezentuje książkę o początkach osadnictwa w Ameryce Północnej. Wg opisu wydawcy książki: „Mayflower. Opowieść o początkach Ameryki to wyjątkowa i niezwykle wciągająca książka o odwadze, wspólnocie i walce. Daleko w niej od utartych stereotypów, a poplątane losy głównych bohaterów dramatu: Williama Branforda – pierwszego gubernatora kolonii, Benjamina Churcha – walecznego pogromcy tubylców, Massasoita i Króla Filipa – nieszczęsnych wodzów Indian, są tego najlepszym dowodem.” Dlaczego nie jest to cała prawda o tej książce trzeba wysłuchać tej 15 -to minutowej gawędy Gabriela Maciejewskiego.
W świetle tej książki purytanie, czyli angielscy kalwiniści, jawią się jako większa jeszcze zagadka niż to by sugerowała ich doktryna. Tak jak w luteranizmie, ich doktryna generuje ruch społeczny i polityczny zmierzający do przewrotu politycznego. Dlaczego? Ponieważ ludzka natura po grzechu pierworodnym jest zła do szpiku, pozbawiona wolności moralnej, zawsze wybiera zło, dlatego wszelkie dobro musi być narzucane ludziom z zewnątrz. Swoją misję purytanie nazywają budowaniem Królestwa Bożego na ziemi. I co ciekawe, ci purytanie, którzy zakładają swoje osady w Ameryce w 1620, to Browniści albo Pielgrzymi, należą do odłamu kalwinizmu, który odcina się nie tylko od anglikanizmu i władzy Jakuba Stuarta, ale również od głównego nurtu angielskiego kalwinizmu, głoszącego budowanie Królestwa Bożego przez przewrót polityczny. Pielgrzymi pod przewodem Roberta Browna są prześladowani zarówno przez władzę jak i przez większość kalwińską. Głoszą budowanie enklawy. Świat upadły i tak się zawali. Królestwa Boże na ziemi, czyli ich wspólnota, i tak przetrwa. Ale jak widać to jest tylko opakowanie kalwinizmu nawet tego brownistycznego.
Zatem problemem do zbadania jest układ sił między kalwinistami-prezbiterianami angielskimi a szkockimi w ruchu kalwińsko-prezbiteriańskim. Stuartowie chcę przecież być zwierzchnikami wszystkich herezji. Zaś Jakub II ostatni na tronie angielskim jest na dodatek jakoby wychowany w katolicyzmie i podobno faworyzuje katolików na swoim dworzem.
Angielscy kalwiniści od zawsze głoszą przyjaźń wobec Żydów. Kalwiniści Browniści-Pielgrzymi w 1609 przenoszą się do Holandii, i raczej to nie jest przypadek, potem w 1620 pakują się na Mayflowera i z Holadnii płyną do Ameryki. Zawsze jednak ich doktryna skrywa, być moze również przed oczami większości kalwinistów, interesy polityczne i handlowe. Po odnowieniu monarchii w 1660 kalwińscy-prezbiteriańscy kaznodzieje mają do wyboru albo podpisać akt lojalności wobec Stuarta albo wyjechać do Ameryki. Historia wojny domowej między kalwinistami a zwolennikami Stuartów, restauracja monarchii, wojna z Holandią pod rządami Wilhelma Orańskiego jako stadhoudera w latach 70, nagły sojusz Wilhelma z Anglią i małżeństwo ze Stuartówną, sojusz z Francją, detronizacja Jakuba II w 1688, i wprowadzenie Wilhelma Orańskiego na tron, nadanie zdecydowanie protestanckiego kształtu anglikanizmowi i umocnonienie prezbiterianizmu w Szkocji to burzliwe wydarzenia polityczne, równoległe do nieznanych nam rozgrywek ekonomicznych w City, do „umiędzynarodowienia” City. Z tej pespektywy również próbuję spojrzeć na kolonie brytyjskie w Ameryce.
WASPs (osy) – White Anglo-Saxon Protestants – to jest to o czym mówi Michael Jones.
Obecnie WASPs czyni podobnie w kwestii migracji Meksykanów i innych Latynosów z Ameryki do USA.
Jest taki popularny pan nazywa się Stefan Molyneux, który według mnie jest po prostu zakonspirowanym rasistą i ateistą, ale on dobrze oddaje charakter a zarazem pustkę ideologii WASP.
W Polsce natomiast ci którzy podnoszą larum odnośnie migracji Ukraińców. Możliwe, że wielcy decydenci stwierdzili, że uchodźcami nie da się Polski rozmiękczyć, więc przyspieszają ten cały proces za pomocą Ukraińców. Ale co my tak na prawdę możemy w tej kwestii zrobić, groźnie tupać nóżką?