Gabriel Maciejewski o książce – Czas Ziemiaństwa. Antologia wspomnień
Niektórzy uważali, że posiadanie majątku jest absurdem, jeżeli sprzedaż ziemi i umieszczenie kapitału w banku mogło dać znacznie wyższy dochód. Ja natomiast uważałem, że są jeszcze wartości, w prawdzie niewymierne w gotówce, ale dla wielu cenniejsze niż otwarty rachunek w banku i książeczka czekowa. Całkowita niezależność osobista, możliwość stałego kontaktu z przyrodą, samodzielność w podejmowaniu decyzji, a przede wszystkim radość tworzenia czegoś.
Tadeusz Chwalibóg, fragment wspomnień.
W publikacjach Ośrodka KARTA o historii XX wieku opowiadają jej świadkowie – sięgnięcie do dzienników, wspomnień, relacji, listów pozwala poczuć, że historia to nie proces, lecz wiele pojedynczych ludzkich doświadczeń. Taką metodą pokazujemy też ziemiaństwo – warstwę, której tradycje sięgają daleko w poprzednie stulecia, a którą w tym ostatnim próbowano wymazać. Na czym polegała wyjątkowość tej grupy społecznej Co jej zawdzięczamy Na czym opierał się jej etos W czym specyficzne było ich doświadczenie na tle polskiej historii O tym opowiadamy w książce Czas ziemiaństwa. Antologia różnych zapisów ziemian – od końca XIX wieku po połowę XX – buduje perspektywę możliwie uniwersalną, całościową, bezstronną.
Książka składa się z pięciu rozdziałów, pokazujących: specyfikę świata ziemiańskiego u schyłku XIX – na ziemiach polskich podzielonych przez zabory; przemiany, które przyniosła pierwsza wojna światowa oraz wojna polsko-bolszewicka oraz kształtujące nową rzeczywistość postanowienia pokojowe; poddźwiganie się ze zniszczeń wojennych i szukanie sposobu na życie w II Rzeczpospolitej; okres wojny i okupacji, z towarzyszącymi im represjami, które stają się losem także ziemian, a zarazem – ich specyficzną sytuację jako właścicieli majątków ziemskich w tym czasie; wkroczenie Armii Czerwonej i rozprawienie się komunistów z tą grupą.
Tekstom towarzyszą fotografie archiwalne (ok. 50) oraz opracowanie historyczne.
Najnowsze komentarze